Худайберген Деванов
Худайберген Деванов 1879 йилда Хўжайли мулкининг бошқарувчиси ва қўриқчиси Нурмухаммад Деванов оиласида туғилган. У Хивада яхши таълим олган, у ерда Араб тилини ўзлаштирган. У шеърни яхши кўрарди, ўзи шеър ёзишга ҳаракат қилди. Деванов деярли барча ўзбек мусиқа асбобларини чалган. У боғдорчиликни яхши кўрар еди ва у оилавий боғида 40 га яқин атиргул навларини ўстирди. Худаиберген Девановнинг биринчи ўқитувчиси немис кино ихлосмандлари еди Вилгелм Penner, уни фотография бўлими ва кинематография билан таништирган. Асрлар давомида барча жонли нарсаларнинг тасвирига диний тақиқ қўйилган православ Ислом жамияти муҳитида Х. Деванов Хива хонлигининг биринчи фотографи, кейин еса кинематографи бўлишга муваффақ бўлди. Худайберген Деванов 1908 йилда Санкт-Петербургга борган Хоразм делегациясининг аъзоси еди. Россия империясининг пойтахтида Х. Деванов таниқли мутахассислардан фотографиянинг нозик томонларини ўрганган. У Хива дипломатик миссияси ишини тугатгандан сўнг икки ой давомида амалиётга қолдирилди. H. Деванов ўз ватанига турли хил фотографик ва кино аксессуарларини, шу жумладан 593-сонли ПАТҲЕ брендининг камерасини олиб келди, бу унга 1910 йилда хивалик Хан Асфандиёрнинг файтонда кетиши ҳақидаги биринчи ўзбек ҳужжатли филмини мустақил равишда суратга олиш имконини берди. Унинг "вилоятимизнинг меъморий ёдгорликлари" (114 метр, 1913), "Туркистон Манзаралари" (100 метр, 1916) ва бошқа биринчи филмлари ҳам сақланиб қолган . 1908 йил ўзбек киносининг туғилган йили бўлди. Кҳудаиберген Деванов тарихий диққатга сазовор жойларни суратга, миноралар, масжидлар ва жуда ҳам кўп. Унинг ижоди туфайли бошқа мамлакатлар аҳолиси биринчи marta Хоразмнинг қадимий ва ўзига хос маданияти билан танишди. Ўлим У 17 йил 1937 августда ҳибсга олинган. 5 йил 1938 октябрда у СССР Олий судининг ҳарбий коллегияси томонидан ўлимга ҳукм қилинди ва ўша куни отиб ташланди. 1958 йилда Худайберген Деванов реабилитация қилинди. У хибсга олингандан кейин куп видеоматериаллар йук килинган.
Худайберген Деванов 1879 йилда Хўжайли мулкининг бошқарувчиси ва қўриқчиси Нурмухаммад Деванов оиласида туғилган. У Хивада яхши таълим олган, у ерда Араб тилини ўзлаштирган. У шеърни яхши кўрарди, ўзи шеър ёзишга ҳаракат қилди. Деванов деярли барча ўзбек мусиқа асбобларини чалган. У боғдорчиликни яхши кўрар еди ва у оилавий боғида 40 га яқин атиргул навларини ўстирди. Худаиберген Девановнинг биринчи ўқитувчиси немис кино ихлосмандлари еди Вилгелм Penner, уни фотография бўлими ва кинематография билан таништирган. Асрлар давомида барча жонли нарсаларнинг тасвирига диний тақиқ қўйилган православ Ислом жамияти муҳитида Х. Деванов Хива хонлигининг биринчи фотографи, кейин еса кинематографи бўлишга муваффақ бўлди. Худайберген Деванов 1908 йилда Санкт-Петербургга борган Хоразм делегациясининг аъзоси еди. Россия империясининг пойтахтида Х. Деванов таниқли мутахассислардан фотографиянинг нозик томонларини ўрганган. У Хива дипломатик миссияси ишини тугатгандан сўнг икки ой давомида амалиётга қолдирилди. H. Деванов ўз ватанига турли хил фотографик ва кино аксессуарларини, шу жумладан 593-сонли ПАТҲЕ брендининг камерасини олиб келди, бу унга 1910 йилда хивалик Хан Асфандиёрнинг файтонда кетиши ҳақидаги биринчи ўзбек ҳужжатли филмини мустақил равишда суратга олиш имконини берди. Унинг "вилоятимизнинг меъморий ёдгорликлари" (114 метр, 1913), "Туркистон Манзаралари" (100 метр, 1916) ва бошқа биринчи филмлари ҳам сақланиб қолган . 1908 йил ўзбек киносининг туғилган йили бўлди. Кҳудаиберген Деванов тарихий диққатга сазовор жойларни суратга, миноралар, масжидлар ва жуда ҳам кўп. Унинг ижоди туфайли бошқа мамлакатлар аҳолиси биринчи marta Хоразмнинг қадимий ва ўзига хос маданияти билан танишди. Ўлим У 17 йил 1937 августда ҳибсга олинган. 5 йил 1938 октябрда у СССР Олий судининг ҳарбий коллегияси томонидан ўлимга ҳукм қилинди ва ўша куни отиб ташланди. 1958 йилда Худайберген Деванов реабилитация қилинди. У хибсга олингандан кейин куп видеоматериаллар йук килинган.